Fragment tekstu „Tragiczna sława – prozaiczne zapomnienie.” Analizując życie i twórczość Waldemara Cwenarskiego (1926-1953), mamy do czynienia z historią dramatycznie niekonkretną, opowiadaną. faktami rozpiętymi na walorowej skali szarości półprawd i czerni przemilczeń. Dotyczy to zarówno zakończonego w niewyjaśnionych okolicznościach, przedwcześnie przerwanego życia, jak i twórczości – malarstwa i rysunku. Paradoksalnie – choć znalazła ona uznanie i wpisana została w kanon myślenia o polskiej plastyce powojennej – to ciąży na niej odium niezrozumienia, zapomnienia i ukrycia (…)
When we analyze the life and work of Waldemar Cwenarski (1926-1953), we are dealing with a dramatically imprecise story, made upon facts ranging from half-truths to concealments. This applies both to his life, which ended prematurely in unclear circumstances, as well as to his work – painting and drawing. Paradoxically, although it has been appreciated and included into the canon of thought about Polish post-war art, his work still bears the odium of misunderstanding, oblivion and concealment (…)
dr Andrzej Jarosz. Adiunkt w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego. Interesuje się sztuką współczesną, środowiskiem wrocławskim oraz polskim i europejskim modernizmem.
