W marcu 2008 roku w Galerii OTWARTA PRACOWNIA miała miejsce interesująca wystawa Andrzeja Bobrowskiego, zatytułowana „Stan Pamięci”.
Artysta jest absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu, gdzie otrzymał dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Drzeworytu prof. Zbigniewa Lutomskiego. Właśnie odwołania do grafiki są najbardziej widoczne w jego pracach malarskich, zaprezentowanych na krakowskiej wystawie. Niekiedy trudno uwierzyć, że niewielkie postacie ludzkie, umowne znaki, ustawione szeregiem na powierzchni płócien, nie są efektem matrycy, ale każda z osobna malowana była przez artystę. Pokrył on tymi licznymi symbolami także płyty piaskowca oraz tafle szkła, dla efektu podświetlone.
Na najdłuższej ścianie galerii powstała instalacja, składająca się z szeregu płócien różnych rozmiarów, rytych płyt piaskowca i granitu oraz trawionego szkła. Centralnym jej punktem stała się, niby otwarta, ogromna księga, czyli dwa duże płótna złączone drutem kolczastym i, w dodatku, otoczone bordiurą z czerwonego aksamitu. Wokół tej pracy rozmieszczone zostały większe i mniejsze płótna i inne elementy, które, w ten sposób połączone, całości nadały wyjątkowy, atrakcyjny wizualnie, wyraz. Na każdej z tych prac, widoczne są owe niewielkie postacie ludzkie, ustawione w szeregu, trzymające się za ręce. Tworzą one swoisty zapis. Stają się pismem, szyfrem. Ustawione jedna obok drugiej, tworzą opowieść, którą każdy z nas może odczytać odmiennie, indywidualnie. Ustawione przy ścianie granitowe płyty, oraz zawieszone, lekko uszkodzone kawałki piaskowca, przywodzą na myśl starożytne teksty, egipskie hieroglify, czy mezopotamskie tabliczki gliniane, pokryte pismem klinowym. Podświetlone tafle szkła, z wytrawionymi postaciami, zdają się być lekkie, niematerialne.
Każdy z elementów tej instalacji ma swoją niepowtarzalną historię, każdy element jest równie ważny dla twórcy. Artysta opowiedział mi historie kilku z obrazów. Jeden z nich, prostokąt z czerwonym okręgiem wewnątrz, oczywiście cały pokryty niewielkimi postaciami ludzkimi, powstał jako inspiracja światłem rzucanym przez latarkę w ciemności. Z kolei niewielki obrazek, a raczej resztki tego obrazka, ponieważ zachował się jedynie nadpalony drewniany blejtram i fragmenty płótna z widocznymi zarysami małych figurek, powstał przez przypadek. Jest on efektem wypadku, śmiesznego zdarzenia, kiedy to artysta zgasił odruchowo papierosa nie w tym miejscu, gdzie trzeba. Praca mimo prawie całkowitego zniszczenia, okazała się dla twórcy interesującą, tak że postanowił umieścić ją na wystawie.
Zupełnie odmienną pracę zaprezentował Andrzej Bobrowski w kolejnej sali galerii, gdzie na podłodze usypał niby dywan z gliny i szlaki, oświetlony jedynie niewielką lampką, umieszczoną w rogu pomieszczenia. Ta tajemnicza praca, podobnie jak cała wystawa, okazała się być hołdem złożonym matce artysty, która pomagała mu w realizacji tej ekspozycji, ale nie doczekała ona jej otwarcia. Tutaj doszukiwać się możemy znaczenia tytułu wystawy- „STAN PAMIĘCI”; pamięci dotyczącej ludzi i wydarzeń.
Chęć zapisu, zachowania pamięci, jest obecna w całej tej wystawie. Już sam sposób odwołania się do pisma, poprzez owe kamienne matryce oraz przez zestawienie dwóch obrazów w swoistą księgę, wyrażenie nam to sugeruje. Dodatkowo te niezliczone postacie ludzkie, malowane każda z osobna, przez artystę, stają się nośnikami pamięci, zarówno tej indywidualnej, jednostkowej, jak i tej zbiorowej.
Michał Hankus
Andrzej Bobrowski
Studiował w latach 1985 – 1990 na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu, gdzie otrzymał dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Drzeworytu prof. Zbigniewa Lutomskiego.
W 2001 roku obronił doktorat, a w 2004 roku habilitował się w zakresie Sztuk Pięknych, w specjalizacji Grafiki Warsztatowej.
Obecnie pełni stanowisko Kierownika Pracowni Drzeworytu Instytutu Sztuk Pięknych Uniwersytetu Zielonogórskiego oraz Kierownika Pracowni Drzeworytu Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu.
Zajmuje się grafiką, malarstwem i działaniami przestrzennymi (instalacje, obiekty).
Jest on laureatem nagród takich jak:
– Stypendium Twórcze miasta Wolfsburg (1987);
– Stypendium Twórcze Ministra Kultury i Sztuki (1990, 1997);
– I Nagroda w konkursie Hahnemuehle,6 Triennale Grafiki Polskiej (2005).
Brał udział w wielu wystawach indywidualnych:
– Kultur Zentrum Wolfsburg (1987);
– Rathaus Galerie, Galerie in der Lampenfabrik, Drukladen des Gutenberg Museum, Mainz ( 1992);
– Galeria Miejska Arsenał, Poznań( 2001);
– Pokolenie 1956, Muzeum Miejskie w Nysie( 2003);
– Wieża Babel, Wieża Ciśnień, Konin( 2004)
oraz w licznych wystawach zbiorowych:
– Nachbarn, Consumenta Art.91, Norymberga, Niemcy (1991);
– Międzynarodowe Biennale Drzeworytu, Bańska Bystrzyca, Czechosłowacja (1992);
– Triennale Grafiki Polskiej, Kunstferein zu Frechen EV Staatsaal, Frechen, Niemcy (1994);
– Triennale Grafiki Polskiej, Musee des Beaux-Arts, Le Locle, Szwajcaria (1994);
– Gallerie Gallus, Frankfurt nad Odrą, Niemcy (1995);
– Pracownia Drzeworytu 108, Galeria Garbary (1995);
– Grafika poza formatem, Kubus, Hannover, Niemcy (1996);
– Polnische Grafik der Gegenwart, Museum Junge Kunst, Frankfurt nad Odrą, Niemcy,
Kolekcja, wystawa ze zbiorów Galerii Prowincjonalnej, Słubice (1998);
– Serce, Dusza, Ciało, Innerspaces, Poznań (2000);
– Figuranci, Wystawa Młodego Malarstwa z Kolekcji ARTeonu (2002);
– Sacrum, V Triennale Sztuki, Miejska Galeria Sztuki, Częstochowa, Sopot (2003);
– Sacrum, V Triennale Sztuki: CS, Galeria EL w Elblągu (2004);
– Międzynarodowe Triennale Grafiki, Oldenburg, Niemcy (2004);
– 6 Triennale Grafiki Polskiej, Katowice( 2006);
– De Intrnationale Grafiek Manifestatie (Polen-Japan),Galerie Werfkade 16,Sappemer,Holandia( 2006).
