Wystawa prac artystów z dwóch pokoleń, Stanisława Wałacha (1919-1983) i Przemysława Liputa (ur. 1985) jest pierwszą z cyklu pt. Spójnik, opartego na zasadzie prezentacji pewnej wspólnoty dotyczącej tematu, idei i formy dzieła lub innych, mniej oczywistych, czy uchwytnych podobieństw postaw artystycznych. Stanisława Wałacha i Przemka Liputa łączy fascynacja Kosmosem, który pozostaje niezmiennie równoległy do innych podejmowanych tropów. Dla nich Kosmos to Uniwersum. Do swoich obserwacji i przemyśleń przykładają kosmiczną i komiczną miarę, co nie wyklucza tego, że najdrobniejsze przejawy życia, czy błahe wydarzenia traktują poważnie, nadając im globalny wymiar i znaczenie. Tę jedność Świata wyrażają także poprzez tytuły prac, które widzowi, często na pierwszy rzut oka, nie kojarzą się z Kosmosem rozumianym stereotypowo. W pracach Wałacha i Liputa słowo i obraz wzajemnie się uzupełniają, są równoważne dla komunikatu, jaki artyści chcą przekazać. Poetycka wrażliwość ma wpływ na percepcję rzeczywistości, a brzmienie użytych słów wzmacnia wyobraźnię plastyczną, stąd w twórczości obu artystów zabawa formą, od malarstwa, rysunku, grafiki i animacji, poprzez obiekty, po urządzenia techniczne i rzeczy znalezione.
Halina Cader – Pawłowska, kuratorka wystawy
