Film z wernisażu wystawy
Okręt straconych” to zamierzenie artystyczne łączące formy rzeźbiarskie z działaniami multimedialnymi, instalacjami dźwiękowymi i tekstem literackim. Tak szerokie spektrum środków ma na celu spotęgowanie w odbiorcy doznań i przeżyć niezbędnych do wniknięcia do jądra szaleńczej, nieprzewidywalnej podróży. Czy jesteśmy zdolni choć przez moment wypatrywać skrawka lądu oczami pasażerów – niewolników, skazańców, emigrantów i wszelkiej maści nieszczęśników? Wyobrazić sobie ich cierpienie, wreszcie marzenia i nadzieję? To pytania o wielu odpowiedziach. Dotykając podróżnych skrzyń, kufrów, potykając się o zwoje lin, przeciskając przez luki, czując drgania i skrzypienie konstrukcji, nasza wrażliwość może stać się gotowa na odbieranie i przeżywanie słów, dźwięków, znaczeń i obrazów. Tej podróży każdy może doświadczyć na własny sposób.
W warstwie audio instalacji wykorzystany został poemat Joanny Oparek „Statek szaleńców”. Poemat nawiązuje do popularnego w literaturze i sztuce motywu statku głupców (oryg. Daß Narrenschyff ad Narragoniam) z poematu Sebastiana Branta wydanego w 1494 r. Tematem utworu jest podróż głupców/szaleńców w kierunku ziemi obiecanej Naragonii. Motyw ten analizuje Michel Foucault w Historii szaleństwa w dobie klasycyzmu , wskazując, że w średniowieczu praktykowano pozbywanie się osób obłąkanych, przez wysyłanie ich statkiem w podróż w niewiadomym kierunku. Do motywu tego nawiązuje Hieronim Bosch w obrazie datowanym na lata 1490 – 1500.
Wystawa odbywa się w ramach cyklu wystaw w Otwartej Pracowni pod wspólnym tytułem VANITAS, odwołującym się do jednego z najstarszych motywów w sztuce. Vanitas (marność) to charakterystyczny temat i motyw malarstwa i literatury średniowiecza i baroku. Cykl ma pokazać atrakcyjność i potencjał polskiego malarstwa współczesnego i sztuk wizualnych wykorzystujących nowe media, tworzonych w dialogu z historią malarstwa europejskiego i wynikających z inspiracji bogactwem polskiej i światowej kultury.
Cykl wystaw VANITAS uzyskał wsparcie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Waldemar Rudyk
Urodzony w 1960 r. w Szczekocinach. Studia: Instytut Wychowania Plastycznego Filii UŚ w Cieszynie. Dyplom z malarstwa uzyskał w 1985r w pracowni doc. Zenona Moskwy. Zajmuje się rysunkiem, malarstwem, obiektami, książką artystyczną, instalacjami i działaniami w przestrzeniach publicznych Jest autorem dwudziestu sześciu wystaw indywidualnych. Uczestniczył w około trzystu wystawach zbiorowych, akcjach i działaniach artystycznych w kraju i za granicą.
